BAYBURTLUCA BİR MEKTUP

Sehen gurban olam gardaş, niye mektup yazmadın? Gözlerim yollarda galdi; ne sen geldin, ne mektubun geldi. Ölir ölir ölirem, yine dirilirem. Ağşam olir davar gelir, komlar dolir, güneş batir, gece garanlığı çökir, içim bir hoş olir. Uyiyamiram gardaş uyiyamiram...

Gendimi yiyirem, içim geçir, yemek bile yiyemirem...  Civil lavaşi dürüm edir, tam kıtliram sen ağlıma gelirsen, boğazımda düğümlenir yiyemirem. Çok sevdüğün lorli gugul boğazımdan aşaği inmir.

Yatsi olir, gapidan gudukların sesi gelir, anam örtileri serir. Gözlerim süzülir, kirpiklerim gapanir, uyiyacam uyiyamiram. Gafam garişir, üreğim sıhışir, benzim solir, garnım guruldir, bi türli yatamiram.

Hesretlik o geder zorki gardaş, bilemezsen. Günler bi türli geçmir, zaman yağ gibi erimir. Guşlığa doğri daliram, hayal- meyal seni rüyamda görirem. Ayıliramki sen yanımda yoksan, ağliram ağliram gözlerim kor olir.

Tavuğlar, cücükler, culuklar, gıdığlar, guzuları sehen benzetirem; öpirem öpirem doymiram.

Gün gibi gelirsen, ay gibi gidirsen gardaş. Beni yiye yiye bütirirsen. Teze ömrümden götürirsen... Seni çok sevdiğimi eyi bülirsen, niye gelmirsen?

Ezem, bibim, emim bize geldi, seni sordilar. Gomşular da hep seni sorirlar; gardaşın niye gelmir diyirler? Mehtup niye yazmir diyirler?

Hergün cama çığir, gapiya goşir, tırğıci açarak postaciyi beklirem. Seni bekliye bekliye gözlerime gara su indi, telef oldum, ömrüm tükendi. Ölmeden bir daha seni görsem gam yemem, gel o güzel yüzin görem, seni doya doya öpem benim garametli gardaşım...

                                                                                                                                                    SAÇINI SÜPÜRGE EDEN BACIN ANŞA